Gosprzydowa – unikatowy zabytek
Historia miejscowości sięga początków XIII wieku. Założył ją, według legendy, niemiecki rycerz Gotfryd. Najstarsza wzmianka o Gosprzydowej nosi datę 1215 r. Wtedy to, jak pisał Jan Długosz w Historii Polski, biskup krakowski Wincenty (Kadłubek) nadał katedrze krakowskiej dziesięcinę snopową na wsiach „około
miasteczka Czchowa położonych, a do stołu biskupiego
należących”. Wśród tych kilkunastu wiosek znalazła się również Gosprzydowa.
Spacerując po wsi obowiązkowo trzeba zaglądnąć do miejscowej świątyni. W środku osady, w sąsiedztwie rzeki stoi niewielki barokowy kościół p.w. św. Urszuli z Towarzyszkami. Zbudowany został w roku 1697 staraniem miejscowego proboszcza ks. Wacława Jantkiewicza. Kościół jest jednonawowy, z zamkniętym
trójbocznie prezbiterium. Zbudowany został z drzewa
modrzewiowego i pokryty gontami. Wysmukłej sylwetce
świątyni uroku dodają otwarte podcienia obiegające wkoło nawę główną, piękna bryła kaplicy dobudowanej w 1954 roku oraz kształtna wieżyczka na sygnaturkę umieszczona w kalenicy. Tutejsza świątynia została oceniona przez znawców jako „skromny, ale miły przybytek Boży, jako piękne, pełne prostoty i starannie obmyślane dzieło końca XVII w. Wpisany
w szlak architektury drewnianej, w 2005 roku został uznany za najbardziej zadbany zabytek województwa małopolskiego. Na uwagę zasługuje przepiękny, choć skromny wystrój kościoła: polichromia ścienna z 1889 roku, ołtarz główny z od ponad 300 lat łaskami słynącym obrazem Matki Bożej Gosprzydowskiej, dwa ołtarze boczne z przełomu XVII i XVIII wieku, z tego samego okresu drewniana barokowa ambona, kamienna gotycka chrzcielnica z XV wieku, gotycko – renesansowa kropielnica oraz kilka obrazów i rzeźb.
Kościół jest otoczony drewnianym ogrodzeniem, z daszkiem gontowym. Niedaleko stoi dwukondygnacyjna drewniana dzwonnica, a kilka metrów dalej organistówka – budynek, w którym od roku 1877 mieściła się salka szkolna.